dördayaq — 1. 1. zərf Çaparaq, çox sürətli, çox cəld. Dördayaq get, onu çağır. 2. is. Atın dörd ayağını da yerdən üzüb atıla atıla çapması (at yerişi). 2. is. məh. 1. Üstündə xəmir yaymaq üçün ayaqlı taxta alət; yuxayayan, mərdənə. Dördayağı gətir, yuxa yay … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördələmə — (Gədəbəy) dördayaq çapma. – Yol kun düz oldu, sürərəm atı dördələmə, ləzət verer maηa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dördayaqlı — 1. 1. sif. Dörd ayağı olan. Dördayaqlı masa. 2. is. Dörd ayağı üzərində gəzən; heyvan. Hacı Səməd ağa rəiyyəti qapıda gəzən dördayaqlılardan seçmir. Ə. H.. 3. Bax dördayaq 1 1 ci mənada. Mahmud əminin iki ayağı varsa, ikisini də sanki satın alıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördnala — z. bax dördayaq 1 2 ci mənada. At dördnala qaçırdı. – . . Bir az yaxşı dinlə, hey qıya bir bax; Dördnala gəlirlər atlar çaparaq. Ə. C.. Baş aparan «atları» səyirdərək dördnala; Qaçışır, gülüşürlər hey şeypur çala çala. Ə. Cəm.. O kimdir ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördəm — z. Dördayaq, dördnal, birnəfəsə, çaparaq. Yasavulun kürən atı yellənərək qabağa çıxdı. At dağ yuxarı dördəm tullanatullana qalxdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovmaq — f. 1. Çıxıb getməyə, rədd olmağa məcbur etmək; çıxıb getməsini, rədd olmasını qaba surətdə əmr etmək. Yazıq Hacı Mirzə Həsən ağa, niyə səni qatır üstə mindirib Təbrizdən çıxardıb qovdular? C. M.. Kişi məni evdən qovsa, bir gün də dolanmağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti